De klopper daarbinnen vraagt aandacht. Hij lijkt wel verbouwd van een disco in een in slagwerk gespecialieerd conservatorium waar men vooral a-ritmische muziek beoefent. Ritmestoornissen.
Overdag is het er ook maar merk ik er niet zo veel van. Maar 's nachts des te meer. Doet geen pijn maar maakt het er ook niet rustiger op. Zeker als de eerste slaap van een uur of zes er op zit, wordt de lichtere slaap daarna heel hoor- en voelbaar a-ritmisch begeleid. Om wakker van te worden.
De volle toegestane dosis van drie (sota)lolletjes per dag neem ik vandaag en morgen netjes in. Immers, anders kan ik niet klagen tegen de cardioloog dat zijn laatste voorschrift niet werkt.
Misschien toch weer een ander medicijn erbij? Of misschien moet ik gewoon meer trainen, ik zit nu wel erg veel en loop erg weinig. Eerlijk is eerlijk: naast het gescharrel in huis hooguit een kwartiertje per dag met de hond. Vaker en langer lopen leert het hart weer wat op toeren te komen en (misschien...) het gewone ritme weer op te pakken.
Morgen maar beginnen met het weer lopend naar school brengen van dochter-lief. Plus een extra rondje met de hond. Bij voorkeur lekker ritmisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten