Medisch ben ik goed genoeg om mijn plekje in de IC af te staan aan een volgende patiënt. Pijn is geen issue: die kan net zo goed op de afdeling bestreden worden. En omdat vertrek uit de IC ook betekent dat de nodige prikkers plus de kerstboom in mijn nek worden verwijderd, ben ik maar wat blij dat ik naar zaal mag in de loop van de ochtend. Ondanks de twee drains plus de katheter die moeten blijven zitten. De plasdrain heb ik geen last van: lekker makkelijk niet naar de wc te hoeven lopen. Het poepen is blijkbaar in staking, dus dat geeft ook geen gedoe. Maar de drain in mijn borstkas lijkt stevig tegen de rechter long aan te drukken. Verder zit de uitgang met hechtingen vast. Hoeveel pijnlijker kunnen ze het maken.
Een nieuwe kamer en een nieuwe kamergenoot. Deze blijkt mij een dag voor te zijn. Hij is vandaag van zijn drain ontdaan en heeft lekker gedouched. Niet dat daarmee al de oranje ontsmettingsverf, waarmee men ons in de OK blijkt te hebben ingesmeerd, is afgewassen. Maar toch ziet hij er een stuk frisser uit. Ook de pijn lijkt bij hem goed te doen. Bij mij jojo't hij op en neer. Ik kan nauwelijks wachten op de volgende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten