Dit keer een kamer voor vier. Speciaal voor de opvang van personen op weg naar de operatietafel. Net zo gezellig als andere kort-stay omgevingen: NIET! De tafel is hier teruggebracht tot kabouterformaat: met moeite zullen er twee dienbladen op passen. Dus dan maar eten op je eigen uitklapkastje. Niet zo gezellig dus. Overigens is er hier ook schaarste aan stoelen, dus is het behelpen met je bed-rand.
Alle vier de gasten zijn heren; in leeftijd tussen 48 en 80. Ik ben de 1-na jongste. Vreemd overigens. Hoe snel je went: twee maanden geleden, in m'n eerste ziekenhuis-kamer, voelde ik veel meer verbazing en verwondering. Nu meer herkenning en routine. Ook mis ik de vriendelijke dames van januari. Zo met vier mannen is toch meer non-nonsense. Dus minder warm en leuk. 'K moet het er mee doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten