Vandaag de dag van de laatste draadjes. Nou ja, de niet oplosbare dan. De andere laten we lekker zitten tot ze zijn verdwenen.
Naar de wondpoli op de verpleegafdeling van het grote ziekenhuis voor een laatste check van de wonden en het verwijderen van de hechtingen op de drain-gaatjes. Goedkeurend gemompel bij het bekijken. Dan beetje gepeuter met een plastic pincet en gezaag met een speciaal krom hechtingenverwijdermesje. ECG-tje maken. Oh, u bent zo eigenwijs geweest om eergister al naar uw eigen cardioloog te gaan en daar is een ECG-tje gemaakt? Nou, dan doen we het vandaag niet nog eens. Hoor eens, we doen hier niets overbodigs. Hmmm.
En dat was dat. Dat je daarvoor twee maal een half uur moet reizen. Had dat nou echt niet in mijn eigen ziekenhuis op vijf minuten afstand gekund?! Maar goed, partner was zo lief om me op en neer te rijden.
En we konden op de terugweg gelijk even langs wippen bij de trombosedienst. Die wilde me vanmorgen graag prikken maar dat kon natuurlijk niet omdat ik naar het grote ziekenhuis moest. Dus er zelf maar even langs. Wel buiten de normale priktijd en zelfs in koffietijd van de dames! Dan vraag je als klant natuurlijk om even te moeten wachten. Daarna vriendelijk geprikt (eigenlijk kan dat niet...) en weer naar huis. Drie uur gereis voor twee maal 10 minuten aandacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten