Vandaag een bijzondere dag: ik heb geleerd om mezelf te pijnigen om medische redenen.
Samen met drie cursusgenoten de eerste van twee lessen bij de Trombosedienst gehad over het zelf, thuis, met een klein apparaatje, bepalen van de stollingswaarde (inr) van je bloed.
Allerlei paperassen moesten getekend, het kastje in een mooi hoesje in ontvangst genomen plus de prikpennen en reactiestaafjes. Eigenlijk best goed, dat je zo'n systeem mee kunt krijgen ("de verzekering vergoedt alles"). Ben je een stuk onafhankelijker bij het testen en tijdens de vakanties hoef je niet op zoek naar een buitenlands prikcentrum.
Wel moet je alles wat je zelf thuis meet netjes via internet invoeren in de computer van de Trombosedienst. Kunnen ze meekijken of je geen onzin meet. En ze blijven (voorlopig) voor me uitrekenen wat de dosering voor de komende periode moet zijn. Wel zo veilig.
Voor mij extra complex omdat ik van de acenocoumarolletjes over ga naar een ander spulletje: fenprocoumon. Zit nog steeds coumon in. Alleen hoef ik nu minder pilletjes per dag. De rolletjes waren de laatste tijd wel erg talrijk, 4 à 5 pilletjes per dag! En de nieuwe monnetjes hoeven maar 1 à 1.5 pilletjes per dag.
Volgende week zelfmeet examen. In de tussentijd moet ik me 3x goed geprikt hebben. Dus met een goede test en juiste cijfers zonder foutmelding. Zal m'n best doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten