Het voelt als een klapperend zeiltje, die flapperende klep.
Onverstoorbaar klopt de kamer, netjes volgens plan. En ook de boezem, die op oudejaarsavond bedacht te moeten gaan fibrileren, doet het weer netjes na de reset op nieuwjaarsdag. En toch.
Vooral 's nachts, als ik op m'n linker zij lig, komt het geflapper. Of misschien is het er altijd maar hoor ik het 's nachts beter. Zo met een oor op het kussen en alle daggeluiden uit. Net alsof er een nat zeiltje klappert in de wind. Of een natte theedoek aan de waslijn. Onregelmatig, met af en toe een hardere klap maar meestal een hoop matig geflapper. Pijn doet het niet. Is dat nou iets om mee naar de dokter te gaan? Kleinzielig gedoe?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten