De chirurg wou zijn eigen echo-plaatjes, dus eergisteren naar het grote ziekenhuis in de volgende stad. Leek wel een fabriek, wat een mensen en gebouw en auto's op de parkeerplaats. Maar ook: keurig op de tijd van afspraak werd ik in de echokamer gelaten.
Bekende apparatuur maar zo opgesteld dat ik mijn eigen privé spiegel aan de muur had. Leuk om daarmee weer eens mee te kijken op de monitor. Spreekse assistente legt alles weer mooi uit...
Ik weet inmiddels hoe een echo er uit ziet, zowel bij baby's als met harten. Een mooie ruisend-grijze driehoek waarin van alles beweegt. Net een ondergrondse grot met slechte camerabewaking!
De flapperende klep was goed te zien. Mooi en bijna kunstzinnig wordt het als ze de kleurtjes aanzetten (met dank aan meneer Doppler). Inmiddels weet ik dat het op de bewuste plek allemaal blauw moet zijn. Dan stroomt alles op de beoogde wijze. Tja, jammer als er toch ook veel rood te zien is. Rood? Ja. Dat betekent dat bloed de verkeerde kant opstroomt. En da's bij mij het geval. Reparatie echt geboden dus. Nog ff wachten. Reactie van meetjuffrouw geeft me de indruk dat het geen maart zal worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten