Na twee weken wachten is het tijd voor een energiebalans.
De cardioloog had gezegd dat ik alles mocht doen zolang de vochtbalans maar in evenwicht is. Nou, ik kan inderdaad alles doen. Zij het met een wat lager gemiddeld energieniveau. Lopen gaat prima, maar als ik m'n kinderen goed begrijp gaat het wel wat langzamer dan eerst.
Met fietsen lijkt die vertraging nog duidelijker te zijn! Inderdaad, ik ben weer eens op de fiets gestapt. En dat ging, naar mijn bescheiden mening, best goed. OK, het was ZONDER dochter achterop. Die helemaaaaal niet dik is maar toch al wel uit de kluiten begint te groeien. Dus dat scheelt qua mee te slepen..., eh, kluit zal ik maar zeggen, een aardige slok op een borrel. Mijn nog grotere zoon hoef ik, nee, kan ik gelukkig niet meer achterop vervoeren. Dat zou alleen kunnen als hij die lange benen van hem kan opvouwen, en daar is hij niet lenig genoeg meer voor. Dus fietst hij naast of voor me, zachtjes opmerkend dat ik toch wel heeeel langzaam fiets. Nou ja!
Met werken gaat het best wel. Dat is het voordeel van op dit moment kunnen kiezen voor zittend werk achter de PC. Dus ik maak zeker 80% normale dagen. Heerlijk dat ondernemer zijn.
En dan ontspannen. Ik slaap lekker -meestal zonder hart-gebonk, dus dat is geen probleem. Maar TV kijken! Gisteravond samen met zoon naar een spannende film gekeken. En ik merkte dat-ie wel erg spannend was! Geen hartkloppingen maar wel spanning. Gek hè? Die energiebalans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten