Molen

En tja, dan zit je in de SH-molen voordat je het weet.
Incheck bij een snibbige portierster: "oh, het nummer van uw identiteitsbewijs klopt niet meer, even aanpassen". Incheck bij een aardige zuster: "even bloeddruk meten en een ECG-tje". Tja, dan blijk je toch echt weer een beetje te fibrilleren. Dus prikzuster (ook aardig) erbij: "bloed afnemen en infuusnaaldje zetten. We willen als er wat gebeurt snel naar binnen kunnen". Neemt ze alle tijd voor. En ik heb toch al niks met naalden. Dus vraag ik of ik misschien nog wat meer mag liggen, het wordt me wat wazig voor de ogen. Misschien ook vanwege de nuchtere maag. Als deskundig boezem-fibrilleer-patiënt weet ik dat je nuchter moet komen vanwege een eventuele cardio-versie. En dus vanwege de pruttel ook weer even een hart-long-fotomaak-zuster erbij.
En dan wachten. De monitor protesteert regelmatig piepend tegen de wel erg lage bloeddruk (tja, krijg je met die pillen) en de wel erg springere hartslag (tja, krijg je bij fibrilleren). En mijn zuurstof-vingerhoedje is ook al niet tevreden met die waarden tussen 99 en 80 (tja, krijg je van die onregelmatige doorbloeding).
Komt de cardioloog. Ken ik u niet?! Jawel, van toen en toen. Ah. Nou, bloedwaarden niet bijzonder. Plaspil er bij mag. Fibrilleren is niet dodelijk maar moet wel binnen 24 uur en in ieder geval 48 uur stoppen. Risico van klontjes hè. Dus als-ie zich morgenochtend nog niet koest houdt even bellen. Ja hoor, u mag naar huis, Maar ik zou niet op die korte vakantie naar het buitenland gaan.
Daar gaat je uitje.