Hoe komt dat toch, dat als ik aan een chirurg denk, dat dan gelijk het beeld van de slager naar boven komt? Zou het iets te maken hebben met messen, bloed en zo?
In ieder geval, ik mocht recent kennis maken met mijn eigen keurslager, eh, pardon, cardiochirurg. Hij zat natuurlijk in het grote ziekenhuis in de volgende grotere stad. En de afspraak begon precies op tijd. Dat verwacht je op de een of andere manier niet als je bij zo'n enorm gebouw komt aanlopen en je je tussen de mensen door wringt naar de kleine wachthoek. Kamer mag zo'n uitsparing in de gang niet genoemd worden.
Ook de kamer van de chirurg viel wat tegen. Leek alsof hij die moet delen met een student of zo. Rommelig, met twee bureau's waar we ons een beetje scheef aan mochten zetten. Hij nam alle tijd om ons over zijn overwegingen te vertellen. Dat het linksom ging en ook rechtsom. En dat aan beide risico's zitten. En dat hij gekozen had voor linksom maar dat ik natuurlijk de laatste keus had. Vriendelijk, maar wat moet je daar nu mee??! Ik neem toch aan dat hij het het beste weet?
Doe dan maar linksom, of was het rechtsom, daar wil ik vanaf wezen. In moeilijke woorden wordt het een "minimaal invasieve ingreep". Dat klinkt mooi maar betekent alleen maar dat het gat in m'n vel zo klein mogelijk gehouden wordt. Maar het betere snijwerk van binnen om bij m'n klep te komen en daar de draadjes van de mitralis te repareren, dat blijft natuurlijk hetzelfde. Het blijft een keurslager, nietwaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten