Dankbaar

Zo'n jubileum doet je terugkijken.
Gek eigenlijk: voor het eerst heb ik de filmpjes die ik op mijn eigen blog heb gezet (tabje videos) eens goed bekeken. Daar had ik tot nut toe geen behoefte aan, niet vooraf en niet direct achteraf.
Nu realiseer ik me pas (?weer opnieuw?) wat ik eigenlijk heb meegemaakt. En hoe afhankelijk ik ben geweest van de soepele vingers van diegenen die me onder het mes namen.
Vreemd gevoel geeft me dat.
En ook een dankbaar gevoel.
Om in deze tijd te leven in dit land.
En dus te kunnen beschikken over zulke specialisten.

Jubileum

Ik realiseer me vandaag dat het precies een half jaar geleden is dat ik onder het mes ging voor mijn wedergeboorte: op 9 maart 2011 was mijn hoogst-eigen keurslager vijf uur mini-invasief aan het priegelen. Om de flappers van mijn mitralis-klep weg te knippen en enkele parachute-draadjes weer te bevestigen.
Nu, een half jaar later ben ik best tevreden.
Normaal gesproken heb ik geen klachten. Het enige moment dat ik wat voel is wanneer ik, na een hele dag rechtop te hebben gezeten en gelopen, horizontaal ga voor de nacht. Dan wil ik nog wel eens een extra rommeltje of prutteltje voelen. Maar daar is prima mee te leven.
OK, je weet nooit wat er nog gaat komen en de halfjaarlijkse APK is eind van het jaar aan de orde. Maar voorlopig ben ik best blij met dit jubileum.