Draaierigheid is een normale bijwerking van mijn lolletjes. Maar zooo draaierig als mijn laatste keer is een beetje veel. Dus wil mijn geliefde huisarts uitsluiten dat er een niet helemaal goed doorbloed stukje hersenen stiekem meespeelt bij die duizeligheid. Vandaar de nieuwe tak van sport in mijn zorg-arsenaal: de neurologie.
Bij zo'n eerste consult krijg je natuurlijk niet gelijk de top himself te spreken. Je moet je behelpen met een arts-assistent. Die dan volgens het boekje een hele lijst vragen en een hele reeks testjes op je loslaat. De antwoorden respectievelijk de resultaten geven vooralsnog aan dat er waarschijnlijk niks mis is met mijn zenuwbanen. En dat die duizeligheid misschien komt van toch een klein stolseltje dat gedurende een heel kort poosje een klein bloedvaatje in de hersenen een klein beetje afsloot. Een tia-tje dus.
Ja, hallo dokter, ik ben toch bij de trombosedienst om dat nu juist niet een klein beetje maar helemaal te voorkomen?!?? Potver3. Daar horen ze meer van.
Goed idee patiënt, maar als neuroloog-in-opleiding wil ik natuurlijk wel graag de omzet opvoeren met behulp van wat testjes. Dus graag een duplo en een MRI-scan. En dan een uitslagconsult bij de neuro-baas zelf. Vast hoger tarief.
Da's nou bijna altijd zo: je gaat bij een dokter weg met meer te doen dan voordat je bij hem kwam. Zijn we gelijk weer de maand juni onder de onderzoeks-pannen. Zucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten