Het weer werkt mee dus de vakantie ontwikkelt zich zoals het moet: zonovergoten. Ons vaste vakantieadres heeft in feite alles wat je maar wilt. Ruimte, rust, frisse lucht, een paar gezellige buur-vrienden om te bezoeken èn voldoende mogelijkheden voor uitstapjes. Waar we dan ook volop van genieten.
Vervelen is er niet bij: na elk bezoek willen we het vakantiehuis mooier achterlaten dan het was toen we kwamen. Dat betekent: klussen. Dit keer vraagt de grote tuin heel wat aandacht: na een zeer lange droogte zorgde een regenperiode voor een groeispurt. Met als gevolg dat het gras hier en daar tot kniehoogte staat. Op verschillende plaatsen te hoog voor zelfs onze sterke tractormaaier. Dus de ultieme harttest: met de zware balkmaaier plus de motorzeis het te weelderige groen te lijf terwijl de warme zon schitterend toekijkt! Mijn hart geeft geen krimp en klopt stevig door. Net als vroeger. Inderdaad, een officiële hartrevalidatie lijkt niet echt nodig, ik doe het zelf wel! Ik zou bijna vergeten dat ik (nu alweer 2 maanden geleden!) geopereerd ben. Wat heb ik toch een geluk. Hopen dat het zo blijft!
Alleen het spiegelbeeld in de badkamer plus de 's morgens en 's avonds in te nemen lolletjes en/of rolletjes herinneren me aan mijn mitralis-avontuur. En de nachtpruttel die me zachtjes meedeelt dat 2 glaasjes wijn echt genoeg is. Tja, vakantie hè!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten