De vakantie had wat verlenging nodig in verband met alles wat nog binnen gedaan moest worden. Tja, het effect van te zomers weer tijdens een vakantie: buiten krijgt meer aandacht dan binnen. De luxe van verlenging zat er voor de familie niet in, dus dat werd alleen nablijven.
Een nieuwe uitdaging: met een net gerepareerd hart alleen in het buitenland. En ook alleen de 800 km lange terugreis te bereizen en besturen. Uitdagend voor de gemoedsrust.
Maar die werd gelukkig niet op de proef gesteld: alles klopte en pompte gewoon door. Geen behoefte aan check-up bij lokale arts of idem trombosedienst. Wat dat laatste betreft: mijn rolletjes-vakantiedoseerlijstje liep een weekje minder ver dan vanwege de verlenging nodig. Dus de laatste week improviseerde ik de dosering maar op basis van de wel beschikbare info. Met als uitgangspunt de hypothese dat die lijst vast wel op zeker zou spelen: eerder iets teveel dan iets te weinig rolletjes. Toch eens uitzoeken hoe dat zit met het zelf meten. Maar hopelijk duurt het pillen moeten slikken nu nog maar zo kort dat dat eigenlijk geen zin meer heeft. Het gaat eigenlijk te goed met me.
Je zou bijna gaan denken dat het lek gedicht en dus het probleem overwonnen is. Nu alleen de cardioloog nog daarvan overtuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten